Nurullah Ataç 64 Yıl Önce Öldü

Türk denemeciliğinin öncüsü olan Ataç, ilk yazılarını 1921-1922’de yayımladı ve daha sonra edebi eleştiriler yaptı. 1926 yılında Leman Hanım ile evlendi. Meral isminde bir çocuğu olan yazar, bazı dünya klasiklerini Türkçeye kazandırdı.

Eleştiri türünün önemli ismi

Yazar, farklı eleştiri yazıları yazdı. Özellikle dil meselesini merkeze alan yazılarında dilde Türkçeleşmeyi savundu. Arapça ve Farsça kelimeleri kullanmamaya dikkat eden yazar, kendi ismini de bazı kitaplarında “Ata” olarak kullandı. Öznel eleştiri alanında önemli bir isim olan Ataç, eleştirilerini belli bir kurama dayandırmadan yaptı. 1949 yılında Tür Dil Kurumu’na üye oldu, 1951 başkanlığa atandı. Yaptığı eleştirilerle gençlere yol gösteren yazar, dönemine damga vurmuş bir isimdir. Yazar, 36 senelik yazı serüveninde seksenden fazla dergiyle gazetede dört binden fazla yazı yayımladı. Onun edebiyatımıza kazandırdığı en önemli şeylerden biri de devrik cümlelerdir. Denemelerini devrik cümlelerle ve rahat bir üslupla yazdı. Ataç, 17 Mayıs 1957’de İstanbul’da yaşamını yitirdi.

Deneme ve söyleşileri:

“Günlerin Getirdiği”, “Karalama Defteri”, “Sözden Söze”, “Ararken”, “Diyelim”, “Söz Arasında”, “Günce”, “Prospero ile Caliban”, “Dergilerde”, “Diyelim”, “Dil Üzerine Söyleşiler”, “Söyleşiler”, “Sevgi Üzerine Sözler”.

Çevirileri:

“Adsız Köşk”, “Kızıl ile Kara”, “Kumarbaz, “Taras Bulba”, “İki Yeni Gelinin Hatıraları”, “Çömlek”, “Madame Bovary”, “Masallar”