Ahmet Muhip Dranas, Türk edebiyatında saf şiirin temsilcilerinden biridir. 21 Haziran 1980 tarihinde yaşama gözlerini yuman bu büyük şair, dillerde dolaşan, zihinlere nakşolan birçok şiir yazmıştır. Kitap Magazin, büyük şairimizi ölüm yıldönümü vesilesiyle anıyor…
Ahmet Muhip Dranas kimdir?
1909 yılında, Sinop’ta doğan Ahmet Muhip, saf şiir anlayışına sahiptir. Bu çerçevede Ahmet Haşim ve Ahmet Hamdi Tanpınar’ın şiir görüşlerinden etkilenmiştir. Sinop’un Erfelek ilçesinde büyüyen şair, öğrenim hayatına Erfelek’te başlar. İlkokul eğitimini Sinop’ta tamamlar, ardından orta okul için Ankara’ya gider. Ankara’da orta okul eğitimini tamamlamasının ardından Ankara Erkek Lisesi’ne kaydolur. Bu liseden 1929 senesinde mezun olan şair, aynı lisede çalışan Faruk Nafiz Çamlıbel ile Ahmet Hamdi Tanpınar’dan ders alır. Mezuniyetinin ardından Hakimiyet-i Milliye gazetesinde çalışmaya başlar.
Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne kaydolan şair hukuk eğitimini sürdürürken ikinci sınıfta güzel sanatlar akademisine memur olarak atanır ve İstanbul’a gider. Bu yüzden hukuk eğitimi yarıda kalır. Üniversite öğrenimini İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi’nde, Felsefe bölümünde devam eder. Üniversite eğitimi esnasında halkevleri, resim ve heykel müzeleri, çocuk esirgeme kurumunda farklı çeşitli görevler alır. Anadolu Ajansı’nın kurulmasının ardından Devlet Tiyatrosu’nda yönetici olarak çalışmaya başlar.
İstanbul’dan 1939 senesinde ayrılıp üniversite Ankara’ya döner. Halkevlerinde yöneticilik yapar ve sanat yayınlarının başına geçer. Bir süre İş Bankası yönetim kurulunda da çalışır. Yazdığı şiirleri farklı dergilerde yayımlar. Bir taraftan da Anadolu Ajansı’nda yönetim kurulu üyeliği yapar. Politikaya atılmaya karar verir ama milletvekili seçilemez. Ahmet Muhip Dıranas rahatsızlanıp 21 Haziran 1980 tarihinde Ankara’da yaşama gözlerini yumar. Vasiyeti üzerine Sinop’ta toprağa verilir.
Ahmet Muhip Dıranas’ın Eserleri (Kitapları)
– Yazılar
– Oyunlar Gölgeler
– Yazılar, Toplu Yazıları
– Şiirler
Yağmurlar dindiği zaman
Geleceksin
Ki karanlık ölümdür.
Işığım söndüğü zaman
Güleceksin
Ki karanlık ölümdür.
Karanlığımda dişlerin
Parıldar ki
Yine görüneceksin
Kuraklığımda düşlerin
Işıldar ki
Yine arınacaksın.
Bekleyeceğim elbette
Gelişini
Yaşamak başka nedir;
İsterse ta kıyamete
İlla seni
Ki bu aşk başka nedir.
Bütün ömrümüz onunla
Böyle geçti;
Toprakla gök arası,
Varla yok arası öyle;
Derken uçtu.
Dıranas yalvarası:
Tanrım merhamet et kula.
SERENAD
Yeşil pencerenden bir gül at bana,
Işıklarla dolsun kalbimin içi.
Geldim işte mevsim gibi kapına
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.
Açılan bir gülsün sen yaprak yaprak,
Ben aşkımla bahar getirdim sana;
Tozlu yollarından geçtiğim uzak
İklimden şarkılar getirdim sana.
Şeffaf damlalarla titreyen, ağır
Koncanın altında bükülmüş her sak.
Seninçin dallardan süzülen ıtır,
Seninçin karanfil, yasemin zambak…
Bir kuş sesi gelir dudaklarından;
Gözlerin, gönlümde açan nergisler.
Düşen öpüşlerdir dudaklarından
Mor akasyalarda ürperen seher.
Pencerenden bir gül attığın zaman
Işıkla dolacak kalbimin içi.
Geçiyorum mevsim gibi kapından
Gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ…
